Door de nobele Shaykh al-Imaam Mohammad ibn Saalih al-‘Oethaymien

– moge Allah hem genadig zijn –

Het is toegestaan voor een persoon om zijn zoon van de zakaah(1) te geven, met de voorwaarde dat voor hem daarin geen ontheffing van een verplichting zit.

Dat wil zeggen: wanneer een persoon bijvoorbeeld over zakaah beschikt en deze aan zijn zoon wil geven, zodat hij niet hoeft uit te geven aan zijn zoon (voedsel, kleding, enz. wat voor hem verplicht is als vader), dan is deze zakaah ongeldig, omdat hij met deze zakaah de verplichting van de uitgave over zijn zoon wil opheffen.

Maar als hij zijn zoon zou geven om een schuld af te lossen, bijvoorbeeld dat zijn zoon een ongeluk krijgt en zijn vader hem van de zakaah geeft om hiermee de onkosten te betalen, dan zit daarin geen kwaad en zijn zakaah is geldig. Zijn zoon is immers de meest nabije persoon tot hem en zijn bedoeling is nu niet om een verplichting op te heffen. Zijn bedoeling is slechts om de schuld van zijn zoon af te lossen, niet om over hem uit te geven. En Allah is de Schenker van succes.

Bron: Sharh Riyaad as-Saalihien, hadieth nr. 6

Vertaald vanuit het Arabisch door: Ridouane Mallouki

(1) Voetnoot van de vertaler: Zakaah: Een vastgesteld gedeelte van het bezit dat jaarlijks wordt uitgegeven voor o.a. het welzijn van de armen in de Moslimgemeenschap. Het geven van de zakaah is verplicht en is één van de vijf pilaren van de Islaam.